Qigong – starożytna chińska praktyka dla zdrowia: co to jest, historia i rodzaje

Nurtujące pytanie – czym jest Qigong? To praktyka o mistycznej nazwie, która ma swoje korzenie w dawnych Chinach. Odkrywana na przestrzeni wieków, uchodzi za antidotum na różne dolegliwości zdrowotne, takie jak nieregularne ciśnienie krwi, dolegliwości sercowe, cukrzyca, chroniczne zmęczenie, bezsenność, stres czy też bóle. Choć nie zawsze wsparta dowodami naukowymi co do jej leczniczych właściwości, cieszy się sporą popularnością i otoczona jest pewnym aurą tajemniczości. Możecie się zastanawiać co to jest Qigong i czy warto potraktować go jako sposób na poprawę swojego zdrowia?

Zrozumienie Qigongu wymaga spojrzenia na jego istotę. To jest prastara metoda ćwiczeń pochodząca z Chin, mająca za cel poprawę stanu zdrowia przez całkowitą kontrolę nad oddechem, medytację oraz specjalne ruchy. Nazwa ta nie jest przypadkowa – w kulturze Chińczyków „qi” reprezentuje życiową energię, informację, oddech lub ducha, natomiast „gong” symbolizuje rozważną realizację, mistrzostwo lub też pracę. W efekcie Qigong jest często nazywany „uprawianiem energii życiowej” lub „mistrzostwem własnej energii”.

Znane na świecie formy tych ćwiczeń różnią się od siebie. Niektóre z nich koncentrują się na prawidłowym oddychaniu i medytacji, mając bardziej duchowy charakter, podczas gdy inne są bardziej energetyczne i związane z ćwiczeniami sztuk walki. Przykładowo tai chi, które polega na równoczesnym ćwiczeniu ciała i umysłu, jest czasem uznawane za rodzaj Qigongu. Poprzez naukę i praktykę, adept dąży do poprawy zdrowia, samoleczenia, zapobiegania chorobom i przedłużania życia. Zachodnie nauki medyczne oraz terapia kliniczna określają Qigong jako medytacyjny ruch, który jest połączeniem ruchu, ciała, oddechu i medytacji. Istnieje ponad 3600 różnych stylów tych ćwiczeń.

Historia Qigongu sięga tysiące lat wstecz, zapoczątkowana prawdopodobnie ceremonialnymi tańcami wykonywanymi przez plemiona w różnych regionach Chin. Z czasem te żywiołowe ruchy zostały uporządkowane, co pozwoliło na stworzenie zestawów ćwiczeń, praktykowanych na co dzień. Według legend jeden z założycieli Chin, Huang Di, zwanym Żółtym Cesarzem, codziennie praktykował Qigong, co przyniosło mu długowieczność i zdrowie. Przez wiele wieków na terenie Chin wykształciły się różne filozofie, wierzenia oraz praktyki i ćwiczenia. Czasem Qigong bywał połączony z dietami, ziołami, regulowanymi praktykami seksualnymi – wszystko to w celu odkrycia tajemnicy długiego i zdrowego życia. Wszystko to skoncentrowane jest w różnych systemach Qigongu, w tym np. system znany jako 8 Kawałków Jedwabnego Brokatu, który jest jednym z najpopularniejszych zestawów ćwiczeń. Przez tysiąclecia Qigong był praktykowany przez naukowców, mnichów, wojowników oraz zwykłych ludzi, którzy dzięki niemu osiągali lepszą kondycję fizyczną, zdrowie i spokój umysłu.

Qigong można praktykować na wiele sposobów, które jednak mieszczą się w dwóch podstawowych kategoriach: dynamicznym (aktywnym) Qigongu i pasywnym Qigongu. Dynamiczny opiera się na kontrolowanych, powolnych ruchach, a pasywny na spokojnym oddychaniu i bezruchu. Istnieje możliwość praktykowania Qigongu samodzielnie lub z pomocą specjalisty od Qigongu, choć dla większości ludzi jest to technika samoleczenia i powinna być praktykowana indywidualnie. Niezależnie od wyboru formy, celem Qigongu jest umożliwienie swobodnego przepływu energii przez całe ciało.

Dynamiczny Qigong, inaczej nazywany dong gongiem, obejmuje aktywny ruch oraz pracę z oddechem, w celu podniesienia poziomu energii yang, symbolizującej energię, siłę i witalność. Drugi typ energii, ying, oznacza spokój, łagodność i pasywność. Dong gong polega na powtarzaniu delikatnych, skoordynowanych ruchów, wzmacnianiu siły, pobudzaniu krwi i limfy, zwiększaniu elastyczności mięśni i świadomości ciała. W dynamicznej formie bardzo ważna jest prawidłowa postura, rytmiczne i kontrolowane oddychanie, koncentracja, relaksacja i wizualizacja.

Pasywny Qigong łączy natomiast bezruch ciała i wzmacnianie energii za pomocą umysłu. Podczas tej formy ćwiczeń, ciało pozostaje nieruchome na zewnątrz, ale umysł pracuje intensywnie nad przemieszczaniem energii po całym ciele. Ta praktyka jest zbliżona do medytacji.