W głębinach ziemi żyje zwierzę, które jest prawdziwym ekspertem w drążeniu tuneli i tworzeniu coraz bardziej złożonych labiryntów. Mowa tutaj o kretem, stworzeniu, które tak skutecznie przekształca podziemny krajobraz, że niekiedy jego prace mogą doprowadzić do powstania pułapek w postaci zapadających się tuneli, zwłaszcza w obszarach o wysokim zagęszczeniu tych małych ssaków. Po intensywnych pracach kreta, na powierzchni można spotkać charakterystyczne czarne kopce, usłane grudami ziemi – to dowód na mistrzostwo tego stworzenia w dziedzinie inżynierii geologicznej.
Pewnie wiele osób zadaje sobie pytanie – kim jest właściwie ten kreatywny budowniczy? Kret europejski (Talpa europaea) to ssak należący do rodziny kretowatych, będących częścią rzędu ryjówkokształtnych. Posiada cylindryczne ciało oraz krótkie, masywne kończyny zakończone dużymi dłońmi, które doskonale sprawdzają się jako łopaty. Jego ogon i długi pysk przypominający te zauważalne u ryjówek czy rzęsorków, dopełniają bardzo specyficznego wyglądu tego zwierzęcia. Mimo że nie widać jego uszu, są one ukryte pod gęstą sierścią i są otoczone specjalnymi włosami słuchowymi. Jego wzrok nie odgrywa znaczącej roli, a zdobycie pokarmu jest możliwe dzięki wykorzystaniu zmysłu słuchu oraz dotyku. Kret preferuje dietę bogatą w owady i ich larwy, pierścienice, a czasem nawet drobne kręgowce żyjące pod ziemią. Potrafi pochłaniać wszystko, co napotka na swojej drodze podczas drążenia tuneli, które mogą mieć od 100 do 1000 m długości. Dla stworzenia o wadze 120 gramów i długości do 17 cm, to oszałamiający wynik.
W kontekście kreta warto wspomnieć o pewnym ciekawym kulinarnym produkcie. Pewna duża firma spożywcza wprowadziła na rynek placek przypominający wyglądem kreci kopiec. Twórca tego pomysłu z pewnością zmienił sposób, w jaki patrzymy na te podziemne konstrukcje. Szczególnie wiosną, obserwując liczne kopce na łąkach, łaknienie na widok tej ziemi stało się niemal namacalne. Kretowiska, jak inaczej nazywane są kopce, pojawiają się już pod koniec lutego, a ich ciemny kolor wyraźnie kontrastuje z żółtymi trawami. Na łąkach jest ich najwięcej, głównie ze względu na brak drzew i krzewów o silnie rozbudowanym systemie korzeniowym, który mógłby usztywnić tunel kreta. Kopce zazwyczaj tworzą liniowy układ, sugerujący istnienie jakiegoś planu, jednak w rzeczywistości krety kierują się jedynie warunkami gleby i dostępnością pokarmu.