Skwalan jest wysoce nasyconym węglowodorem, który pochodzi od skwalenu poprzez proces nasycenia wszystkich jego podwójnych wiązań chemicznych. Jego naturalną formą jest ciecz, zaś najczęściej jest on spotykany w sebum – tłuste wydzieliny skóry człowieka. Rzadziej natomiast, można go znaleźć w innych postaciach, co stanowi zasadniczą różnicę w porównaniu do skwalenu.
Początki przekształcania skwalenu w skwalan datują się na rok 1916, kiedy to naukowcom udało się go uwodornić. W tamtym okresie, surowcem do produkcji skwalanu było olej z wątroby rekina, co jednak budziło wiele kontrowersji o charakterze ekologicznym. W związku z tym, na przestrzeni XXI wieku nastąpiła zmiana i skwalan zaczął być produkowany na masową skalę za pomocą innych surowców – ryżu, trzciny cukrowej oraz oliwy z oliwek.
Obecnie najczęściej stosowanym procesem produkcji skwalanu jest fermentacja cukrów pochodzących z trzciny cukrowej. Do tego celu wykorzystuje się genetycznie modyfikowane drożdże, które umożliwiają przekształcenie cukru w izoskwalen. Następnie, poprzez proces uwodornienia, uzyskuje się skwalan.